Gospoda pełna historii

Poznaj tradycje do jakich nawiązujemy

Dom podcieniowy

Była to wówczas oznaka statusu gospodarza. Pierwotnie podcienie były spichlerzami, pod które łatwo było podjechać wozem i przez klapę w suficie ładować worki ze zbożem. W XIX w podcień stał się modny a gospodarze rywalizowali w ilości zdobień i kolumn. Powstała nawet opowiastka, że liczba kolumn określała ilość ziemi gospodarza a przelicznik był taki – 1 kolumna to 1 łan, który w czasach pruskich oznaczał 17 ha. Zatem gospodarz, którego dom podparty był na 5 filarach posiadał około 80 hektarów. W przypadku naszego domu to się zgadzało, ale nie była to obligatoryjna zasada.

Po zakończeniu II wojny światowej dom zasiedlili osadnicy z Kresów Wschodnich. Dom przechodził wiele remontów, przebudów, nosi ślady pożaru w okolicach czarnej kuchni. Zachowały się też miejsca z oryginalnym kolorem ścian zanim zaczęto naklejać tapety, których naliczyliśmy tu ponad 20 warstw. Dom żył i starzał się ulegając różnym stylom, potrzebom czy gustom gospodarzy.

Nasza historia zaczyna się w 2003 roku kiedy to zakupiliśmy go za cenę drewna opałowego i zaczęliśmy przenosić do Żelichowa w zakole rzeki Tugi, obok ruin plebanii, w sąsiedztwie średniowiecznego kościoła św. Mikołaja i filii Muzeum Żuławskiego Cmentarzem 11 wsi – lapidarium z największym w Polsce zbiorem polnych kamieni nagrobnych. Trwało to 10 lat. W tym czasie drewno zostało wygazowane aby unieszkodliwić szkodniki drewna, każdy element przy ponownym montażu został zweryfikowany i tak zachowało się około 40 %. Najbardziej zniszczone elementy ścian zewnętrznych użyliśmy na ściankę działową toalety. Dom został odtworzony z zachowaniem pierwotnego układu pomieszczeń. Ma wielką izbę (pomieszczenie reprezentacyjne), sypialnię, czarną kuchnię, służbówkę (gabinet gospodarza), korytarz gospodarczy i podcienie – spichlerz i kuchenny. Dom przez 5 lat był pensjonatem a w 2018 roku otworzyliśmy gospodę.

Werderkäse

Ser, który zniknął z kulinarnej mapy Żuław na blisko 70 lat, powrócił w 2015 roku. Jeszcze przed II wojną światową był uważany za delikates, po wojnie zupełnie zapomniany. Badania nad jego historią i recepturą były prowadzone w Gospodzie „Mały Holender”. Po nawiązaniu współpracy z mleczarnią w Skarszewach udało się wprowadzić ser na rynek. Obecnie cieszy się dużą popularnością i jest chętnie wykorzystywany przez restauratorów przy tworzeniu potraw o regionalnym charakterze. Werderkäse dzięki skarszewskiej mleczarni zdobył złoty medal na targach Natura Food 2017 w Łodzi oraz Bursztynowy Laur Marszałka Województwa Pomorskiego w konkursie „Pomorskie Smaki”.

Piwo Szuwar

Piwo inspirowane Żuławami delty Wisły. Pomysł na stworzenie żuławskiego lagera z tatarakiem narodził się w Gospodzie Mały Holender. Przepis opracował nowodworski piwowar domowy Filip Szewczyk. Piwo niepasteryzowane, orzeźwiające, charakteryzuje się goryczką pochodzącą od chmielu i tataraku.

Machandel

Jałowcówka produkowana w Nowym Dworze Gdańskim od 1776 roku do końca II wojny światowej przez mennonicką rodzinę Stobbe. Gdański rytuał spożywania nakazuje delektować się trunkiem po wcześniejszym zjedzeniu śliwki nabitej na wykałaczkę, która zanurzona jest w kieliszku. Po wypiciu trunku należy złamać wykałaczkę na znak pomyślności. Kto zrobi to ostatni stawia następną kolejkę. Jest jeszcze zwyczaj wiejski – ale o nim opowiadamy podczas degustacji w naszej gospodzie. Potomkowie założycieli nowodworskiej gorzelni, Rudolf i Ott Heinrich Stobbe, upoważnili nas do prezentowania procedury picia Machandla oraz wystawiania certyfikatów potwierdzających udział w ceremonii.